Pierwsza Wielka Lekcja to historia o powstaniu Wszechświata. Rozpoczyna ona cykl pięciu Wielkich Lekcji, które prowadzą ucznia poprzez historię ukazując wydarzenia i procesy, które musiały się odbyć, aby człowiek znalazł się w tym miejscu w historii, w którym jest obecnie. Wielkie Lekcje to panoramiczne opowieści, które mają pomóc w znalezieniu odpowiedzi na pytanie: skąd się tu wzięliśmy?
Maria Montessori była osobą wierzącą. Wiara i religia odgrywały dużą rolę w jej pedagogice dlatego opowieść o powstaniu Wszechświata w oryginalnej wersji ma zabarwienie religijne. Bóg, który nie ma rąk lub Bezręki Bóg to tytuł opowieści stworzonej przez Marię Montessori. Tutaj narracją jest to, że Bóg nadał cząsteczkom prawa, a cząsteczki są im posłuszne. Cała opowieść zawiera symbole i elementy związane z religią, choćby anioły, które symbolizują gorące i zimne powietrze.
Istnieje również wersja świecka, pozbawiona zabarwienia religijnego, w której cząsteczki otrzymują prawa i również są im posłuszne jednak tutaj nie mówimy o Bogu lecz o ogólnych prawach (fizyki).
Nieodłącznym i najciekawszym elementem opowieści o Stworzeniu Wszechświata są eksperymenty. Wielki wybuch, parowanie, rozdzielanie ciał stałych, opadanie ciężkich cząsteczek i unoszenie lekkich czy wybuch wulkanu to doświadczenia, które zawsze robią wrażenie na dzieciach. Część z nich nauczyciel prezentuje podczas opowiadania Wielkiej Lekcji. I tak było i u nas :)
